लघुकथा : सिधा हाथ

~आविष्कार भारती~


पहिलो :  ऊ ऊ ऊ त्यहाँ आउँदै छे हेर् त । 

दोश्रो :  ए ! केटा हो लोला तयार गर है टार्गेट आउँदै छ, निथ्रुक्क पारेर पठाउन पर्छ , पर्सी होलीमा निस्किने हैनन् यि । 

तेस्रो : कती जना छ वोई ?

छोटो कविता : सेवा

यहाँ आउँछन्  अनी जान्छन्

खबर शायदै कसैको रहन्छ

बाँच्छ त्यही जो मलहम बन्छन्

मुक सेवा गरेर आत्मानन्दमा रम्दछ ।। 

- आ'विष'

English Translation :

(People come people go
Birth and Death keeps cycling,
Lives those who live for others
Pain within yet comforts all smiling)

- A'bish'

लघुकथा : मूर्तीको गन्थन

लघुकथा : मूर्तीको गन्थन
~आविष्कार भारती

एकफेर सप्पै नेपालबाट हराएका, भेट्टाईएका र फर्काईएका मूर्तीहरुको सम्मेलन भएछ । सबै एक से एक भएर आएका रहेछन । कोही अम्रिकाबाट, कोही फ्रान्सबाट, कोही जापानबाट, कोही अस्ट्रेलियाबाट, कोही लन्डनबाट अनी अरु धेरै ठाऊँबाट र केही चैं नेपालबाट नि भेला भएका रहेछन । तही हुलमा पर कहिं घ्वाङ घ्वाङ खोकेको आवाज आउँदै थियो अनी सानो सानो समूह बनाएर अलिअली खासखुस नि गर्दै थिए ।

"आमामामा ! धेरै पछी पो भेट भयो त पर्भु हजुरहरु दुबैसँग त १९८४मा नेपाल छोडे देखुन भेट्भाकै हैन ? कता पो हुनुहुन्छ हौ आज्काल ?", भनेर विश्वनाथले उमा-शंकरलाई पछाडिबाट कुममा हाथ राख्दै भनेछन ।

लघुकथा : नेपाली छोरी

लघुकथा : नेपाली छोरी
- आविष्कार भारती 


पछाडि बेन्चीबाट एउटा कागजको चिट मलाई आयो ।


लेखिएको थिए, "तिमी साह्रै राम्री छ्यौ, मसँग घुम्न जाने हो ?"


"ट्युसन सुरु गरेकी भर्खर पाँच दिन त भयो । कोही चिनेकी पनि छैन, को होला यस्तो लेखेर चिट पठाउने ?", मनमनै सोचें अनी पुलुक्क पछाडि फर्केर हेरें । खासै हेर्न लायक र चिट्नै पठाईहल्ला जस्तो कोही थिएन । फेरी अगाडि आफ्नो पढाईमा ध्यान फर्काएँ ।