बिद्धालय र साथी छुटे, चहकिलो थियो सपना मेरो आफन्त र साथ फुटे, गहकिलो थियो सपना मेरो हारदम यो बाँसको मुरली टाँसिन्छ ओठमा सुर र मधुरता टुटे, बहकिलो थियो सपना मेरो ।
ओहो ! आहा !भनिदिँदा फुर्किन हुन्छ अलिकती सपार्नुस् न भनिदिँदा घुर्किनु हुन्छ घुर्काइ फुर्काइ वरीष्ठ बन्न मन छ उहाँलाई पिईदिउँ न त एक घुट्को भनिदिँदा सर्किनु हुन्छ ।।
उस्ले मलाई यो बन् भन्यो, म खुरुक्क बनेँ उस्ले मलाई यो गन् भन्यो, मैले खुरुक्क गनेँ उस्ले मलाई अब चुप बस् भन्यो, म चुपचाप बसेँ उस्ले मलाई अब उथलपुथल मच्चा भन्यो, मैले बिध्वँस मचेँ उस्ले मेरो निरिहपन माप्यो,
मुक्तक : मुक समयहरु आफ्नै धुनमा मस्त छन् खेती गर्नेहरु आफ्नै दर्शनमा मस्त छन् न्याउलीको बिरह गीत सुनोस् यहाँ कस्ले सुरिला कागहरु आफ्नै नाम जप्नमा मस्त छन्
अपलक चारै प्रहर तिम्रै नाममा सिद्दिन्छ तरुणा आकाङ्क्षाहरु तिम्रै नाममा रेटिन्छ तिमी भन्छौ रे मैले तिम्लाई याद गरिन हर साँझ एउटा प्याला तिम्रै नाममा रित्तिन्छ ।।
आजभोली न कुरा फुर्छ, न बोल्नै मन छ आजभोली न चुरा बज्छ, न सुन्नै मन छ भाइचारा, मानवता अन्ध स्वार्थको नेलमा जकडिएको बखत सम्बन्ध न चिरा पर्छ, न जोड्नै मन छ ।।