मुक्तक:
तिमी गुराँस हुँदा म सुनौलो सुनाखरी भईदिउँला
तिमी कोईली हुँदा म डाँफे चरी भईदिउँला
उर्लेर खोला भात्काउँदै मन्यताका बाँधहरु पुग्ने आखिर सागर मै हो
तिमी संघर्ष हुँदा म खुशी मन भरी भईदिउँला ।
तिमी गुराँस हुँदा म सुनौलो सुनाखरी भईदिउँला
तिमी कोईली हुँदा म डाँफे चरी भईदिउँला
उर्लेर खोला भात्काउँदै मन्यताका बाँधहरु पुग्ने आखिर सागर मै हो
तिमी संघर्ष हुँदा म खुशी मन भरी भईदिउँला ।
No comments:
Post a Comment