कविता : कुराई

कविता : कुराई

उभ्रेको माया
उघ्रेको आकाश
धजा फाटेको
गजा छुटेको
रिझाएको
बिझाएको
पुरक मान
आत्मसम्मान

छोटो कविता : घोषणा

छोटो कविता : घोषणा

 

उसैको सृष्टिबाट
अलिकती  सुटुक्क उस्लाई नै
सपटी लिएँ
चमत्कार फुलाएँ
पालुवा पोखाएँ
नतमस्तक च्याउहरुलाई

कविता : झिल्को

कविता : झिल्को

भएकोले पुरिएकाहरु
नभेकोहरुको जमात अगाडि
आशाको र आसको दीप जगाई
फू गरि निभाईदिन्छन्

कविता : मेरी आमा

कविता : मेरी आमा

वैभवि, नितान्त निर्मल
स्वच्छ, स्निग्ध मुस्कान साथ्
दिई रहन्छे उ मेरी आमा
भोकाएका सन्तान प्रति एकोहोरो
ममता पोखिरहन्छे मेरी आमा

कविता : सुन्यौ ?

कविता : सुन्यौ ?

रोपाईंबाट थाकेको त्यो रोपाहा बाउसे
रुन्दारुन्दा एकोहोरो पल्टेको त्यो सारंग्गी
मझेरीमा एकसुरले चिच्याईरहेको त्यो फ़ट्यनग्ग्रो
सबले त आफ्नो श्रम रोपेर कविता फलाई रहेछन,

कविता : कैदी

कविता : कैदी
~आविष्कार

घरको खोपामा रङ्गहिन सपना गुम्सिँदै थियो
स्वत्रन्त्र आकाशमा रङ्गीन चरा उड्दै थियो
स्वत्रन्त्रताले सपनालाई सुटुक्क कोट्याएर सोध्यो
के म बिना तिमी छट्पटाएकी छैनौ ?

छोक : प्रतिक्षा

छोटो कविता(छोक) : प्रतिक्षा

आशा सबै मारेर
इच्छा सबै त्यागेर
बैभवसागरको किनारमा लुछिँदै
सौर्यतालाई सुन्यतामा अलप गराउँदै
शिकारी असमयमै समयको शिकार भएर

कविता : नृत्य

कविता : नृत्य
~आविष्कार

कर्मसँग
धर्मसँग
शर्मसँग
मर्मसँग

छोटो कविता : न्यानो

छोटो कविता : न्यानो

अभावको सितलहरमा
ऋणको सिरेटोको माझ
विभेदको तुसारो ओडेर
सपना र आशाको घुर सल्काई
आत्मियताको न्यानो ताप्दै
गफ्फिनुको मजै बेग्लै
हई मालिक ?

कविता : मलाई आकाश बनाइदेउ

निलो,
कालो,
रङ्गिन,
असिमित,
परिवर्तनमय,
आभासी,
चिसो,

कविता : भ्रम

गरीबले नि पाल्छ
धनीले नि पाल्छ
विद्यार्थीले नि धान्छ
ब्यापारी नि मान्छ
जो कोही नि नतमस्तक
सबैले सकीनसकी पालेका छन्
सबैले त्यस्कैलागी फाल हालेका छन्

व्यङ्ग्य कविता : जोगिहरु

व्यङ्ग्य कविता : जोगिहरु
-----------------------------------------
पहेलो अलिकती
अलिकती गेरु वस्त्रले
छोपिएर कतै
त कतै नग्न भस्म मात्र ओडेर

व्यङ्ग्य कविता : तटस्थ

कुरा यताको चुसुक्क सुन्छु
एहे ! हो त नि भन्छु
उताको कुरो छसक्क चाख्छु
ओहो ! त्यै त है भन्छु
सही को ? को गलत ?

छोटो कविता : उल्झन

अलिकती रिस उम्लियो
अनी धेरै शब्द पोखियो
अली धेरै आवेग छछल्कियो, शायद
उत्तौलो अहमले अझै उफार्यो
उफार्यो अलिकती मोहले पनि

छोटो कविता : प्याला

छोटो कविता : प्याला
                           - आ'बिष'
--------------------
आफ्नो को छ खोज्छु
आफू नै परायाको भेट्छु
सौम्य रम्य
सम्मोहित पार्ने जीवन
प्याला भर्दै
रेत्याउँदै
फेरी भर्दै हर पल म पि

छोटो कविता : आषिक

आशा म राखुँ के
इच्छा म पोखुँ किन
सर्वेसर्वा तिमी सर्वज्ञाता पनि
मूढ बुद्धी बग्छ सुख खोजी

छोटो कविता : दुष्ट म

छोटो कविता : दुष्ट म
------------------------
तराजु भयो पलहरु
जोखियो पाउ किलोमा
तीतो भयो सम्बन्धहरु
नूनचूक दलियो पिलोमा
जञ्जालको सञ्जालमा धसिईयो
उत्रुँ भन्छु झन धरातल भासियो

कविता : बुझक्की उनिहरु

था छ भन्छन सबै सबै उनिहरुलाई
थाहा होला त भात्किएको घरको काहानी उनिहरुलाई
थाहा होला त सल्किएको आशाको काहानी उनिहरुलाई
था छ भन्चन सबै सबै उनिहरुलाई
बुझुन कसोरी,
बुझाउँ कसोरी म
यो पिडा

छोटो कविता : स्वतन्त्रता

~आविष्कार भारती

बचेराहरु एउटा हाँगोको गुँडलाई जिम्मा लगाएर
चाराको खोजीमा दूर आकाशमा उढ्छे
सकी नसकी पखेटा फैलाएर हावालाई अङ्गालो हाल्छे
छिचोल्दै हर संकट, व्यवधान

छोक : आज मे दिवस

 आज मे दिवस
आज मज्दूर दिवस
हर मज्दूर भन्छ
आज
'म' सँग 'ज'थाभावी गरेर 'दूर' हुने दिन
कथा फलाक्दै ब्यथा बेच्दै पन्छिने दिन,
बिदेशी पैसा मेरा नामका लठ्ठीले झार्ने दिन